Υπό έκδοση

Η αυστριακή συγγραφέας, καλλιτέχνης και ακτιβίστρια Ελφρίντε Γέλινεκ (1946) ήταν ευρέως γνωστή στο γερμανόφωνο κοινό πολύ πριν κερδίσει το Νόμπελ Λογοτεχνίας το 2004. Μετά τον Τόμας Μπέρνχαρντ, η Γέλινεκ συνεχίζει την μακρά αλυσίδα της παράδοσης των ανθρώπων της τέχνης και του πνεύματος στην Αυστρία οι οποίοι, αμφισβητώντας ανοιχτά το ιστορικό παρελθόν της χώρας τους, εκφράζουν μία αμφίσημη σχέση με την πατρίδα τους. Κύριος στόχος της προεκλογικής εκστρατείας του ακροδεξιού FPÖ, χαρακτηριζόμενη από τα συστημικά μέσα ενημέρωσης ως «Nestbeschmutzerin» («αυτή που λερώνει τη φωλιά της») και «άτεκνη κομμουνίστρια», απαγορεύει το ανέβασμα όλων των έργων της από τα θέατρα της Αυστρίας και μοιράζει τον χρόνο της μεταξύ Βιέννης και Μονάχου μέχρι τη θριαμβευτική επάνοδό της με το Νόμπελ και την καθιέρωσή της ως ένα από τα σημαντικότερα ονόματα της ευρωπαϊκής διανόησης. Το παρόν σύγγραμμα αποτελεί την πρώτη απόπειρα στη χώρα μας ανάδειξης του πολυπρισματικού χαρακτήρα του πολιτικού θεάτρου της Γέλινεκ μέσα από το πρίσμα του φεμινιστικού λόγου, ενώ εκκινεί από την πεποίθηση πως τα θεατρικά της έργα μπορούν να διαβαστούν ως επανεγγραφή της αυστριακής ιστορίας, αλλά και ως απόδειξη της άμεσης αλληλεπίδρασης της ιστορίας με το μεταπολεμικό παρόν της χώρας. Η Κυριακή Δεμίρη, αντλώντας το υλικό της έρευνάς της από αρχεία, προσωπικές συνεντεύξεις στενών συνεργατών της και τα θέατρα στα οποία γράφει πλέον κατά παραγγελία τα έργα της, μελετά τέσσερα από τα σημαντικότερα θεατρικά της έργα, αναδεικνύοντας ζητήματα δραματουργίας, αισθητικής και πολιτικής.

Θεατρική διασκευή για παιδιά: Σωτήρης Τριβιζάς

Η εξέλιξη της πνευματικής πορείας του Κ. Θ. Δημαρά (1904-1992) δεν υπήρξε ευθύγραμμη, αλλά χαρακτηρίστηκε από σημαντικές ιδεολογικές μετατοπίσεις και αλλαγές ερευνητικού προσανατολισμού. Οι έξι μελέτες που απαρτίζουν το βιβλίο επιχειρούν να ανασυνθέσουν μερικές από τις κοσμοθεωρητικές και αισθητικές αντιλήψεις του Δημαρά την περίοδο του Μεσοπολέμου και να τις εντάξουν στα πνευματικά, γαλλικά κυρίως, συμφραζόμενα της εποχής, με σκοπό την καλύτερη κατανόηση των πρώτων σταδίων της διαμόρφωσης της σκέψης του. Το βιβλίο διερευνά ακόμα τόσο τις μεταβολές που συνέβησαν στη διανοητική διαδρομή του Δημαρά, ιδιαίτερα το πέρασμα από την κριτική του νεωτερικού πολιτισμού στην αποδοχή του, όσο και τα στοιχεία της συνέχειας που εντοπίζονται, παρά τις τομές, ανάμεσα στο πρώιμο και το μεταγενέστερο έργο του.