Ανδρέας Κάλβος
Ο Ανδρέας Κάλβος (1792-1869) γεννήθηκε στη Ζάκυνθο, με καταγωγή από την Κρήτη. Ο πατέρας του εγκατέλειψε τη μητέρα του και εγκαταστάθηκε το 1802 στην Ιταλία μαζί με τα δύο του παιδιά. Για ένα διάστημα έζησαν στο Λιβόρνο, όπου ο Ανδρέας είχε την ευκαιρία να συνδεθεί με τον ποιητή Ούγκο Φώσκολο, ο οποίος τον προέτρεψε να ασχοληθεί με τη λογοτεχνία, και γεννήθηκαν οι πρώτες ιταλικές δοκιμές του Κάλβου στον τομέα της κριτικής, του θεάτρου και της στιχουργίας, ενώ παράλληλα ασχολούνταν και με τη μελέτη των κλασικών. Το 1815 πεθαίνει η μητέρα του, ενώ τα ίχνη του πατέρα του έχουν ήδη χαθεί από το 1812. Ο Ανδρέας ακολουθεί τον Φώσκολο στην Ελβετία και κατόπιν στο Λονδίνο. Η φιλία τους όμως μεταβάλλεται σε αβυσσαλέο μίσος και ο Φώσκολος τον κατηγορεί δημοσίως. Ο Κάλβος παραμένει στο Λονδίνο και γίνεται γνωστός ως λόγιος, χάρη στη συστηματική γνώση του γύρω από θέματα της Φιλοσοφίας. Παντρεύεται και αποκτά μια κόρη, ωστόσο η σύντομη αυτή ευτυχισμένη παρένθεση στη ζωή του κλείνει με τον θάνατο της γυναίκας και της κόρης του, οπότε εγκαταλείπει το Λονδίνο και επιστρέφει στην Ελβετία. Το 1824 τυπώνει δέκα ωδές με τίτλο Λύρα και προσπαθεί να προωθήσει τις θέσεις των ελλήνων αγωνιστών με δημοσιεύματά του σε περιοδικά. Το 1826 εκδίδει στη Γαλλία άλλες δώδεκα ωδές, και με τις δύο αυτές συλλογές εξαντλείται το έργο του στα ελληνικά. Ό,τι έγραψε μετά το 1826 ήταν στα ιταλικά. Το 1826 επιστρέφει στην Ελλάδα και διορίζεται καθηγητής στην Ιόνιο Ακαδημία. Προσπαθεί να πάρει ενεργό μέρος στην πολιτική, εμψυχώνοντας με τα ποιήματά του τους συντοπίτες του, αλλά δεν βρίσκει καμία ανταπόκριση. Έτσι απογοητευμένος επιστρέφει στο Λονδίνο το 1852, όπου έζησε μέχρι τον θάνατό του το 1869.
