Μολιέρος (Molière)

Ο Μολιέρος (1622-1673) γεννήθηκε στο Παρίσι και ήταν γόνος ευκατάστατης οικογένειας αστών. Φοίτησε σε εκπαιδευτικά ιδρύματα Ιησουιτών και σπούδασε νομικά. Από τα νεανικά του χρόνια επέδειξε την κλίση του προς το θέατρο συχνάζοντας στις παρισινές αίθουσες, όπου και εξοικειώθηκε με το γαλλικό ρεπερτόριο. Το 1643, ίδρυσε με τους Béjart, τον Θίασο “L’IllustreThéâtre”. Παρά την οικονομική αποτυχία  που τον έστειλε στη φυλακή για χρέη, μόλις ο Μολιέρος βγήκε από τη φυλακή, έπιασε δουλειά σε έναν περιπλανώμενο θίασο. Για 13 χρόνια περιηγήθηκε τη γαλλική επαρχία και ερμήνευσε πλήθος ρόλων, τόσο κωμικών όσο και τραγικών. Πηγή της έμπνευσής του στα πρώτα του έργα υπήρξε η γαλλική φάρσα και η commediadell’arte. Ωστόσο, στα έργα του από το 1658 κι έπειτα, είναι αξιοσημείωτη η ιταλική επιρροή όπως και η επιρροή της ισπανικής κωμικοτραγωδίας. Υπήρξε προστατευόμενος της γαλλικής Αυλής και του Λουδοβίκου του ΙΔ΄, ο οποίος εκτιμούσε τις διασκεδάσεις που του παρείχε, ωστόσο δεν του αναγνώρισε ποτέ την ιδιότητα του ανθρώπου των γραμμάτων, εξαιτίας της έντονης σάτιρας και της προσβολής της ισορροπίας και του μέτρου στα έργα του. Ο Μολιέρος φέρει στο έργο του της σφραγίδα της εθνικής παράδοσης της Γαλλίας, και οι καταβολές και η κατάρτισή του θυμίζουν εκείνες των περισσοτέρων γάλλων θεατρικών συγγραφέων της εποχής. Κυριότερα έργα του: Δον Ζουάν, Ο Μισάνθρωπος, Ταρτούφος, Ο Αρχοντοχωριάτης, Οι Σοφολογιότατες, Ο κατά φαντασίαν ασθενής κ.ά.