Νίκος Μπακόλας

Ο Νίκος Μπακόλας γεννήθηκε κι έζησε στη Θεσσαλονίκη (1927-1999). Παράλληλα με τις σπουδές του στο Μαθηματικό Τμήμα της Φυσικομαθηματικής Σχολής Θεσσαλονίκης, άρχισε την απασχόλησή του με τη δημοσιογραφία, που αποτέλεσε και την κύρια επαγγελματική του ασχολία. Ως πεζογράφος πρωτοεμφανίστηκε το 1952 κερδίζοντας με το πεζογράφημά του Παραλλαγή στο πένθιμο εμβατήριο τον Β΄ Έπαινο του διαγωνισμού νουβέλας του περιοδικού Μορφές. Δημοσίευσε όμως πεζά του για πρώτη φορά το 1955 στο περιοδικό Τα Φοιτητικά Γράμματα, στο οποίο υπήρξε τακτικός συνεργάτης. Το 1958 εξέδωσε το πρώτο του βιβλίο, το Μην κλαις, αγαπημένη. Ακολούθησαν: Ο κήπος των πριγκίπων (1966), σταθμός στην εξέλιξή του ως πεζογράφου, τα Εμβατήρια (1972), Ύπνος θανάτου (1974), Μυθολογία (1977), Η μεγάλη πλατεία (1987, Α΄ Κρατικό Βραβείο Μυθιστορήματος 1988), Καταπάτηση (1990), Η κεφαλή (1994), Το ταξίδι που πληγώνει (1995), Η ατελείωτη γραφή του αίματος (1996, Α΄ Κρατικό Βραβείο Μυθιστορήματος 1997) και Μπέσα για μπέσα ή Ο άλλος Φώτης (1998, Βραβείο Διηγήματος Balkanica 1999). Μεταθανάτια εκδόθηκαν οι συλλογές διηγημάτων Χρονιές άγιες και άγριες. Τα πρώτα πεζά (1999) και Το ταξίδι που πληγώνει και άλλα διηγήματα (2000). Μετέφρασε ξένη, κυρίως αμερικανική, πεζογραφία και ασχολήθηκε και με τη θεατρική κριτική. Σε νεαρή ηλικία είχε γράψει και ένα θεατρικό έργο, Ο κόκκινος φάκελος, που εκδόθηκε το 1999. Κατά τα έτη 1980-82 και 1990-93 διετέλεσε καλλιτεχνικός διευθυντής του Κρατικού Θεάτρου Βορείου Ελλάδος. Σε δημοσιεύματά του σε εφημερίδες και σε μεταφράσεις σε περιοδικά είχε χρησιμοποιήσει μερικές φορές το ψευδώνυμο Ν. Χριστοφόρου. Από τις εκδόσεις Σοκόλη κυκλοφορούν τα έργα του Μην κλαις, αγαπημένη και Για τον έρωτα και μόνο.