Ρακίνας (Racine)

Ο σπουδαιότερος γάλλος δραματουργός Ρακίνας γεννήθηκε το 1639 στην πόλη Λα Φερτέ-Μιλόν και πέθανε το 1699 στο Παρίσι. Έμεινε ορφανός σε ηλικία 4 ετών και η μητέρα του πατέρα του τον πήρε μαζί της στο μοναστήρι του Πορ-Ρουαγιάλ, κέντρου του «ιανσενισμού», μιας χριστιανικής θεολογικής τάσης που το επίσημο Κράτος και η Εκκλησία καταδίκαζαν. Στο σπουδαίο αυτό πνευματικό φυτώριο, ο Ρακίνας διδάχθηκε την ελληνική γλώσσα και άρχισε να εκδηλώνει το ενδιαφέρον του προς τη συγγραφή. Ύστερα από έναν χρόνο νομικών σπουδών, τον κέρδισε το θέατρο, για να γίνει ο κατεξοχήν δραματουργός της περιόδου 1664-1677, ευνοούμενος του Λουδοβίκου του 14ου και σπουδαίος αξιωματούχος. Σεβόμενος τους κανόνες του κλασικού θεάτρου, έδινε ιδιαίτερη έμφαση στη βαθμιαία εξέλιξη της προμελετημένης λύσης του δράματος, μέσα σε ένα πνεύμα «ιανσενιστικής» μοιρολατρίας, με λιτό λεξιλόγιο και απλή φυσικότητα στη χρήση του αλεξανδρινού στίχου, αντλώντας τους ήρωές του κυρίως από τη μυθολογία και την αρχαία ιστορία. Κυριότερα έργα του: Ανδρομάχη, Φαίδρα, Βρετανικός, Βερενίκη, Βαγιαζήτ, Μιθριδάτης, Ιφιγένεια εν Αυλίδι, Εσθήρ, Αθαλία κ.ά.

Από τις εκδόσεις Σοκόλη κυκλοφορούν η Φαίδρα και η Ανδρομάχη.