Η ποιητική μνήμη της γλώσσας και άλλα δοκίμια

Ένας ιδιαίτερα καλαίσθητος τόμος που συγκεντρώνει κατά καιρούς κείμενα του καταξιωμένου πεζογράφου και ποιητή Αριστοτέλη Νικολαΐδη για τους Σολωμό, Παπαδιαμάντη, Σικελιανό, Καβάφη, Εμπειρίκο, Ελύτη, Σεφέρη, Καζαντζάκη, Καρούζο, Κίμωνα Φράιερ, Γιώργο Βουγιουκλάκη κ.ά., με εισαγωγή από τον Αλέξη Ζήρα.
Ο Αριστοτέλης Νικολαΐδης γεννήθηκε τον Νοέμβριο του 1922 στη Μυτιλήνη και πέθανε τον Οκτώβριο του 1996. Το 1940 άρχισε τις σπουδές του στην Ιατρική του Πανεπιστημίου Αθηνών, με ειδίκευση στην Ψυχιατρική. Στην Κατοχή, έλαβε ενεργό μέρος στην Αντίσταση και φυλακίστηκε από τους κατακτητές. Το 1952 εξέδωσε την πρώτη του ποιητική συλλογή, με τίτλο Διαβαθμίσεις. Το 1954 υπέβαλε τη διδακτορική του διατριβή και έφυγε για το Παρίσι ως υπότροφος του γαλλικού κράτους. Το διάστημα 1956-1965 εργάστηκε ως ψυχίατρος στο εξωτερικό. Το 1966 ίδρυσε στην Αθήνα το Διεθνές Ίδρυμα Επιστημονικής Ορολογίας και Γλώσσας, που από το 1973 λειτουργεί και στη Γενεύη. Υπήρξε, επίσης, ιδρυτικό μέλος του Ελληνικού Γλωσσικού Ομίλου. Το 1967 κατέφυγε αυτοεξόριστος στις Η.Π.Α. και στην Ελβετία, μέχρι το 1975, που επέστρεψε μόνιμα στην Ελλάδα. Την ίδια χρονιά εκδόθηκε και το μυθιστόρημά του Η εξαφάνιση, που τιμήθηκε με το Πρώτο Κρατικό Βραβείο Μυθιστορήματος. Έργα του έχουν μεταφραστεί σε πλείστες ξένες γλώσσες.