Ο ορφανός του Τζάο χαρακτηρίζεται ως ο Άμλετ της κλασικής κινεζικής λογοτεχνίας. Γράφτηκε τον 13ο αιώνα. Αγαπήθηκε πολύ σε όλον τον κόσμο, μεταφράστηκε σε πολλές ευρωπαϊκές γλώσσες και γνώρισε πλείστες διασκευές και αναβιώσεις στο θέατρο, στην όπερα, στον χορό, ακόμη και στον κινηματογράφο. Ανάμεσα στις πιο γνωστές του διασκευές και αυτές των Βολταίρου και Μεταστάζιο, αλλά και μια ημιτελής εκδοχή από τον Γκαίτε.
Ο Του Αν Γκου σφαγιάζει τον Πρίγκιπα της Δυναστείας των Τζιν και τους ανθρώπους του. Χάρη στην αυτοθυσία ενός γιατρού διασώζεται ο νεογέννητος γιος του πρίγκιπα, ο οποίος, έπειτα από χρόνια, θα εκδικηθεί για την εξόντωση της οικογένειάς του. Το έργο αναδεικνύει αριστοτεχνικά το θέμα ενός οικογενειακού ξεκληρίσματος και της εκδίκησής του, της εξουσίας και της απόδοσης δικαιοσύνης, της απώλειας και της αυτοθυσίας.
